Για τρίτη χρονιά πραγματοποιείται στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης το Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής. Η επιτυχημένη αυτή παραγωγή του Μεγάρου επικεντρώνεται στη φωνητική και οργανική μουσική του 17ου και 18ου αιώνα. Το Φεστιβάλ αναδεικνύει την εξαιρετική τέχνη της εποχής και παράλληλα τους προικισμένους μουσικούς της ελληνικής μπαρόκ σκηνής.
Ο νέος αυτός θεσμός, που ήδη τις δύο προηγούμενες χρονιές έκανε ένα δυναμικό ξεκίνημα τυγχάνοντας εξαιρετικής υποδοχής τόσο από το κοινό όσο και από την κριτική, καλύπτει ένα κενό σε σχέση μ’ αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα περίοδο της ευρωπαϊκής μουσικής. Στην Ελλάδα το μπαρόκ εξακολουθεί να έχει πολλές άγνωστες διαστάσεις, καθώς μέχρι τώρα δεν έχει γίνει αντικείμενο τόσο συστηματικής ενασχόλησης όσο σε άλλες χώρες. Έτσι, το Φεστιβάλ δίνει στο κοινό την όχι τόσο συχνή ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα αυτό το είδος απολαμβάνοντας ένα πλουσιότατο πρόγραμμα.
Μετά την ηρεμία και τον ορθολογισμό της Αναγέννησης, η εποχή του μπαρόκ που ακολούθησε (1600-1750) έφερε στο προσκήνιο το συναίσθημα και το πάθος, με απώτερο στόχο την εξύψωση του ανθρώπου. Το καλλιτεχνικό ύφος που διαμορφώθηκε και επηρέασε όλες τις τέχνες (αρχιτεκτονική, ζωγραφική, γλυπτική, λογοτεχνία, μουσική) χρησιμοποίησε προς αυτή την κατεύθυνση το δραματικό στοιχείο και τις αντιθέσεις – φως και σκοτάδι, παράδεισος και κόλαση, χαρά και λύπη. Το αποτέλεσμα είναι μια τέχνη πολύπλοκη, επιβλητική, κάποιες φορές πομπώδης, η οποία όμως μέσα από το αίσθημα του δέους και του μεγαλείου προσκαλεί τον θεατή ή ακροατή σε ολοκληρωτική συναισθηματική συμμετοχή.
Κατά τις τέσσερις βραδιές του Φεστιβάλ θα παρουσιαστούν έξι μουσικά σύνολα (για πρώτη χρονιά και δύο από το εξωτερικό) και συνολικά 27 καλλιτέχνες. Όλοι τους εξαιρετικοί μουσικοί, θα παρουσιάσουν προγράμματα με άποψη και ποικιλία, γεμάτα δεξιοτεχνία, πάθος, λάμψη αλλά και εσωστρέφεια. Κι όλα αυτά με τον χαρακτηριστικό μπαρόκ ήχο των παλιών οργάνων με τις εντέρινες χορδές και τα... περίεργα ονόματα, όπως θεόρβη, βιολόνε ή βιόλα ντα γκάμπα!
Cantores Sancti Pauli: Incipit Lamentacio
Το φωνητικό σύνολο που διευθύνει ο Ιάσων Μαρμαράς και που ειδικεύεται στην αναγεννησιακή θρησκευτική μουσική παρουσιάζει τα Αναγνώσματα του Σκότους του Thomas Tallis και καθολική μουσική από την εποχή της Αγγλικής Μεταρρύθμισης. Η φράση "Incipit lamentacio Ieremie prophete" προλογίζει το πρώτο ανάγνωσμα της Ακολουθίας του Σκότους. Οι θρήνοι του προφήτη Ιερεμία, ένα έντονα εκφραστικό κείμενο γύρω από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, γνώρισαν πολύ παραγωγική περίοδο δημοτικότητας στην Αγγλία του 16ου αιώνα. Οι μεγαλύτεροι συνθέτες της εποχής, όπως ο Robert Whyte, ο William Byrd και ο αμίμητος Thomas Tallis, έγραψαν πάνω στο κείμενο αυτό τη μυσταγωγική μουσική που χαρακτηρίζει την ακμή της Ελισαβετιανής Αναγέννησης.
La Vaghezza: O prima alba del mondo – Μουσική στην εποχή του Γαλιλαίου
Το διεθνές σύνολο La Vaghezza εκπροσωπεί τη νέα γενιά της ευρωπαϊκής μπαρόκ σκηνής και εμφανίζεται στα πιο σημαντικά φεστιβάλ μπαρόκ μουσικής της Ευρώπης. Το πρόγραμμα O prima alba del mondo παρουσιάζει την ευφάνταστη και πειραματική μουσική του πρώιμου ιταλικού μπαρόκ, των αρχών του 17ου αιώνα, αρχή μιας νέας εποχής, αυτής του Γαλιλαίου, της επιστήμης και της έρευνας. Οι συνθέτες του προγράμματος Dario Castello, Andrea Gabrieli, Giulio Mussi, Salamone Rossi, Claudio Monteverdi, Tarquinio Merula, Giovanni Girolamo Kapsberger και Andrea Falconieri πρωτοστάτησαν και βοήθησαν στο χτίσιμο μιας νέας μπαρόκ αισθητικής.
Μουσική και ζωγραφική στην μπαρόκ Ισπανία - Από τον Marín και τον Velázquez στον Boccherini και τον Goya
Las Meninas: Η μουσική πίσω από τον πίνακα
Η μακρά βασιλεία (1621–1665) του Φιλίππου Δ' χαρακτηρίστηκε από την πολιτική, στρατιωτική και οικονομική παρακμή της Ισπανίας, αλλά ταυτοχρόνως και από μια απαράμιλλη άνθηση των γραμμάτων και των τεχνών, καθώς ο ίδιος υπήρξε μεγάλος λάτρης του θεάτρου και ενθουσιώδης συλλέκτης έργων τέχνης. Στην αυλή του βρήκαν στέγη πολλοί σημαντικοί δημιουργοί της Ισπανικής Χρυσής Εποχής, με τα ονόματα των Pedro Calderόn de la Barca και Diego Velázquez να ξεχωρίζουν. Ποια όμως ήταν η μουσική που έντυνε τις παραστάσεις του Calderόn ή άκουγε ο Velázquez όταν δημιουργούσε έργα του όπως Οι δεσποινίδες των τιμών (Las meninas), αναμφισβήτητα ένα από τα σημαντικότερα της δυτικής τέχνης;
Το πρόγραμμα βασίζεται σε έργα τριών συνθετών που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο Φίλιππο: του Juan Hidalgo, αρχιμουσικού της αυλής και στενού συνεργάτη του Calderόn, του José Marín, κάντορα του βασιλικού παρεκκλησίου, και του Gaspar Sanz, του σημαντικότερου ίσως Ισπανού κιθαρίστα του 17ου αιώνα και δασκάλου κιθάρας του Don Juan José de Austria, νόθου γιου του Φιλίππου.
Fandango – Η Ισπανία του Boccherini και του Goya
Ο Luigi Boccherini, ένας από τους σημαντικότερους βιολοντσελίστες και συνθέτες του β' μισού του 18ου αιώνα, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ισπανία δουλεύοντας στην υπηρεσία του Infante Don Luiz, στην αυλή του οποίου γνώρισε και τον Francisco Goya. Απομονωμένος από την κεντρική Ευρώπη, ο Boccherini γράφει τη δικιά του μουσική, ιδιαίτερα πρωτότυπη, θερμή και αισθησιακή, δεξιοτεχνική αλλά ελαφριά κι ευαίσθητη – μια μεσογειακή απάντηση στον βιεννέζικο κλασικισμό. Τα κουιντέτα εγχόρδων για δύο βιολιά, βιόλα και δύο βιολοντσέλα αποτελούν σημαντικό και ιδιαίτερα πρωτότυπο κομμάτι της παραγωγής του. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται τρία από τα πιο ώριμα και όμορφα κουιντέτα του, με έντονη ισπανική επιρροή – το προγραμματικό quintettino “La Musica Notturna delle strade di Madrid”, που περιγράφει τους ήχους και τη μουσική της νυχτερινής Μαδρίτης, και τα δεξιοτεχνικά, υπέροχα κουιντέτα σε ντο ελάσσονα και σε ρε μείζονα. Η συναυλία κλείνει με το διάσημο Fandango, συνδυάζοντας τις δύο αυθεντικές εκδοχές του, για κουιντέτο εγχόρδων και για κουιντέτο με κιθάρα.
Jed Wentz & Musical Ad Rehnum: Οι βιρτουόζοι φίλοι του Händel
Η πλούσια καλλιτεχνική ζωή του Λονδίνου του 18ου αιώνα τράβηξε αμέτρητους εξαιρετικούς μουσικούς από όλη την Ευρώπη. Ιταλοί βιρτουόζοι όπως ο Francesco Geminiani κι ο Giovanni Battista Bononcini, ο Σουηδός βιολιστής Johann Helmich Roman και Ολλανδοί μουσικοί όπως ο Willem de Fesch και ο Pieter Hellendaal δοκίμασαν την τύχη τους στην αγγλική μεγαλούπολη. Οι περισσότεροι από αυτούς δούλεψαν με τον Georg Friedrich Händel, κεντρικό πρόσωπο της μουσικής σκηνής της πόλης, του οποίου οι όπερες είχαν τεράστια επιτυχία.
Ο Jed Wentz, ένας από τους πιο σημαντικούς μπαρόκ φλαουτίστες της εποχής μας, μαζί με το βραβευμένο σύνολό του Musica ad Rhenum, παρουσιάζουν έργα του μεγάλου συνθέτη και των βιρτουόζων φίλων του – Geminiani, Roman και Hellendaal.
La Stravaganza Greca: Η μουσική του Αντόνιο Βιβάλντι – Λάμψη, δεξιοτεχνία και εξτραβαγκάντσα
Ένα παλαιό όνειρο, που γίνεται νέο με την υλοποίησή του στο 3ο Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής. Το σύνολο La Stravaganza Greca, ως μικρή μπαρόκ ορχήστρα του φεστιβάλ, με μερικούς από τους πιο ενεργούς μουσικούς της ελληνικής μπαρόκ σκηνής, παρουσιάζει ένα λαμπερό πρόγραμμα ιταλικής μουσικής αφιερωμένο στον Αντόνιο Βιβάλντι. Δεξιοτεχνικά κοντσέρτα για βιολί και βιολοντσέλο, με πρωτότυπους συνδυασμούς για έναν, δύο ή τρεις σολίστες, που παρουσιάζουν την αστείρευτη ευρηματικότητα, την αμεσότητα και εξωστρέφεια, καθώς και τη μελωδική φυσικότητα του ιταλικού bel canto, που χαρακτηρίζουν τη μουσική του «κοκκινομάλλη παπά».
O Πάρις Παρίσης κατέγραψε φωτογραφικά το τετραήμερο φεστιβάλ
Ακολουθεί μέρος φωτογραφιών
Ολόκληρη η κάλυψη εδώ:
Ολόκληρη η κάλυψη εδώ: